Izložba je sastavljena od instalacija u kojima umjetnik mjerila odnosno neke od vidova mjere podvrgava svom umjetničkom viđenju pokušavajući toj konvencionalnoj veličini proširiti granice ujedno joj dajući dimenziju poetskog. Umjetnikov rad nosi oznake konceptualnog pristupa i koristi se inventarom svakodnevnih predmeta, a njegov stvaralački pristup Branko Franceschi dovodi u analogiju s poezijom „kao oblikom literature koji upotrebljava estetske i formalne kvalitete jezika da bi prozaičnim, očitim značenjima pridodao dodatna ili nova“(…).